By سيامك اسلامي | Published | بدون دیدگاه
تولید محتوا و اضافه کردن چاشنی جذابیت به آن از دغدغه های همه نویسندگان محتوا و دارندگان وبلاگ ها و وبسایت ها به حساب می آید. قبول دارید که کار آسانی نیست؟
چم و خم و قاعده و قانون خاص خودش را دارد.قواعد هم ثابت نمی ماند. باید به روز بود. مهمترین دغدغه این است:
سلیقه خودم؟ مخاطب؟ یا موتور جستجو ؟ کدام را در الویت قرار دهم ؟. چطور بین این فاکتور ها در تولید محتوا تعادل و بالانس به وجود بیاورم.
یه دوره ای وبلاگ و وبلاگ نویسی عبارت بود از جایی برای دسته بندی و قطار شدن دل نوشته ها،خاطرات، و گفتن و نوشتن حرف های مگو .
صفحه مجازی نقش سنگ صبور را برای صاحبش بازی می کرد. انگار همه از این وضعیت راضی بودند. توقعات در همین اندازه ها بود. تولید کننده و مصرف کننده محتوا . همه آدم های قانعی بودند!.
حالا کسی این نوشته ها و مطالب را می خواند؟ این نقش و نوشته را می بیند؟
الله اعلم ؛ شما باید از تکنیک های تخیل و تجسم سود می جستی و در عالم خیال خود را در حلقه مشتاقان و هوادارنت (حالا فالوئر می گویند) تجسم می کردی که نوشته ات را می خوانند، شعرت را از بر زمزمه می کنند. و…
خلاصه در چنبره خیال می شد به هر جا سفر کرد. هر سناریویی را طرح زد .و بی اعتنا به آمار و ارقام و داور، ناظر و همه دنگ و فنگ های فعلی خوش بود و دل رو راضی کرد و به خود گفت :
خب وبلاگ نویس هستم. نمردم و دیدم این دنیای جدید رو که توسط بنی آدم خلق شده!
بعد از یه چت سنگین یکی دو ساعته تو یاهو مسنجر می تونستی ادعا کنی که ترکوندی! (البته اصطلاحاً) منظور اینکه فضای وب برای عموم مردم یا شاید بهتر باشه بگیم پیشرو ها در همین حد و حدود بود حالا یه خورده کمتر و یا بیشتر.
از اون وقت ها خیلی زمان نگذشته ولی این دنیای مجاز یا سایبر و یا هر اسمی که بشود رویش گذاشت روز به روز دچار تورم و توسعه همه جانبه شده این تغییر و تحول شگرف رو با این سرعت و شدت و حدت ، نمی شد تصور کرد.
خرید الکترونیکی، بازدید مجازی الکترونیکی، تحصیل الکترونیکی، آموزش آنلاین،پخش زنده کانالهای تلویزیونی در یک قاب، دیدن نسخه آنلاین روزنامه ها پیش از انتشار نسخه چاپی و امکانات بیشمار دیگه و خب اخیرا هم که به سبزه هم آراسته شده، فضای مجازی پاشو توی کفش مردم کرده و زندگی روزانه ما را بصورت مستقیم تحت تاثیر قرار داده است. در خانه ،رفت و آمد ها ،کسب و کار و همه جوانب حیات و حتی ممات ما نقش اساسی بازی می کنه!.
حالا دیگه راستی راستی داریم وارد زندگی الکترونیکی می شیم.برای رفتن به خرید روزانه اسنپ خبر می کنیم.
برای تهیه کیف دستی، مزاحم دیجی کالا میشیم. همه رقم پرداخت مالی رو با اپلیکیشن های موبایلی خلق الساعه! انجام می دیم. تو گوشی فیلم و تلویزیون می بینیم.
سرتون رو درد نیارم .تا حالا همه اش دستگرمی بود . ما تاره به ابتدای مسیر رسیده ایم.
تعریف : دنیای وب در ویکی پدیارقابت در «وب» و «فضای مجازی» دائماً و پیوسته در حال جدی تر شدنه. حالا دیگه وبلاگ و وبسایت در انحصار از ما بهترون و شرکتهای دارای بضاعت مالی و فنی و غیره نیست. |
رشد و توسعه شتابان تکنولوژی اونقدر دامنه پیدا کرده که این محصولات تبدیل شدن به نیاز عمومی و همگانی و صنفی.
ما حتی اگر نخواهیم و دوست نداشته باشیم هم نمی توانیم وارد این دنیا نشویم.حداقل در بین جوان تر ها کمتر کسی پیدا می شود که یک وبلاگ شخصی را مدیریت نکند.
واحدهای صنفی به شکل روزمره و تصاعدی برای معرفی و عقب نماندن در این رقابت وب سایت اختصاصی خود را، راه اندازی می کنند. و قدم در این راه ناگزیر می گذارند.
حال همه این دگرگونی ها تغییر و تحول و رشد و توسعه و زیر و زبر شدن.مقتضیات خودش را هم با خود آورده.
این دنیای مجازی آدم خودش را می خواهد .کسانی که خوب زبانش را بفهمند . همراهی اش کنند تا او هم محبتش را به طور متقابل نثارشان کند.
اگر خوب با دنیای مجازی “مچ ” نشوی، معمولآ با عرض معذرت چیزی دستت را نخواهد گرفت!.این واقعیتی است که همه ما روزانه با آن دست و پنجه نرم می کنیم.
دنیای مجازی هم قدرتهای نو ظهوری را در آستین پرورده و حاکمانی که قانون و قاعده را تعیین می کنند و باز همین ها هم محکومند. چرا که گذر زمان و کمی چاشنی غفلت می تواند آنها را تبدیل به موجوداتی وا مانده و از نظر افتاده کند و کنارشان بگذارد. هیچ تعارفی هم درکار نیست!
حالا دنیا به کام موتورهای جستجو است.در راس همه شان گوگل. بقیه شان از نفس افتاده اند و در امپراطوری “گوگل” قلمرو های کوچکی را در اختیار دارند.
گوگل سلطان است. نرخ را او تعیین می کند. اگر گوش به فرمان نباشی امکان دارد غضبت کند. بیچاره میشوی. فرمان بر باش. به صلاح خودت است حال خود دانی می گویند :صلاح مملکت خویش خسروان دانند!!!
گوگل میتواند تو را در صدر مجلس بنشاند .بگوید تو بهترینی، اولی،خوبی،نور چشمی هستی.
اما وای به روزی که تو را نخواهد دیگر نام و نشان و اعتبارت به مقدرات و چانه زنی و مدد و مشاوره گرفتن از متخصص ها و اگر خدای نکرده افاقه نکند ، رمالهای فضای مجازی وابسته خواهد شد!!!.
برای موفقیت در فضای مجازی و معرفی حرفه ،کار، اندیشه،کالا،خدمات،تولید ضرورتی و پیش نیازی به نام “محتوا” و تولید محتوا وجود دارد.
صفحه خالی که نمی تواند معجزه ای صورت دهد. این جور بگم: اصل قضیه به کنار. موضوع اینه که تو این رقابت من چطور می تونم دیگران و مخاطبین یا مشتری ها رو متقاعد کنم که بابا حرف من اینه: کی می شنوه ؟ کی می بینه ؟ کی خوشش میاد؟
محتوا ۲۰ برای تولید محتوای جذاب شیوه نامه ای منتشر کرده است
۲۷ قدم تا تولید محتوای جذاب |
و…تو این وانفسا گرفتاری خودمون کمه باید ببینیم پسند گوگل و شرکا (موتور های جستجو) چیه؟
آیا با نظر من موافقند؟گوشه چشمی به من و کسب کارم خواهند داشت؟
کاش می شد خدا مهر منو تو دل این موتور های زبان نفهم می انداخت!
از شوخی گذشته این ها واقعیتی است که داره اتفاق می افته. وقتی تمام تلاشت رو می کنی تا بتونی به کارت رونق بدی خودت رو به بازار بشناسونی و خلاصه با هزار امید و آرزو میای وقت و هزینه میگذاری ولی نتیجه ای که انتظار داری نمیگیری ؟؟؟
مثل غریقی که دستش رو به اولین جسم روی آب دراز می کنه .میخوای خلاص شی و نجات پیدا کنی!.
انعکاسی از دنیای واقعی!
حقیقت اینه که دنیای مجازی هم انعکاسی از دنیای واقعی ماست.
اینجا هم واقعیت ها و قوانین تلخ و شیرین وجود داره اما بر خلاف کره زمین ،بی انتهاست ثانیه به ثانیه توسعه پیدا می کنه، متحول می شه و با نیازهای واقعی و شاید هم ساختگی جوامع روز آمد می شه.(این قسمت رو خیلی مطمئن نیستم فقط به تجربه می دونم شرایط دائماًتغییر می کنه ما باید بدویم .حالا برسیم، کی برسیم یا نرسیم رو نمی دونم).
آیا راه اندازی وبسایت موفقیت مارا راتضمین می کند؟
دیگه راه اندازی وسر پا کردن یک وب سایت و سرمایه گذاری ابتدایی تضمینی برای موفقیت برنامه از پیش تنظیم شده مان نیست.
دیگر صرف راه اندازی یک وبلاگ و تولید چند محتوای کلیشه ای و کمی تا قسمتی هم کپی پیست شده در قالبهای محدود و تکراری نمی شود امید چندانی را برای جلب نظر مشتریان بالقوه و ایجاد انگیزه برای مخاطب و صد البته موتورهای جستجو و سر آمدشان “گوگل” داشت.
الگوی زیر برایتان کار خواهد کرد :
راه اندازی وبسایت + تولید محتوا + اتخاذ تمهیدات مناسب |
آن موقع پیش من عزیزی و بالطبع، نزد مخاطب هم مقام و منزلت میابی.اگر هم نمی خواهی برو هر آنچه خود خواهی کن! ولی توقعی از ما نداشته باش.
خوب یا بد این ها قانون امروزه روز دنیای مجازی است.قانونی که می گوید تو می توانی دیده شوی،می توانی رشد کنی به کسب و کارخود رونق ببخشی اما قبل از هر چیز باید مسیر را بشناسی .هدفت را روشن کنی .برای رسیدن به هدف استراتژی معین تدوین کنی .
کدام سمت می رویم؟
وقتی در مسیر درست قرار گرفتی با پشتکار ادامه بده بی مهری و دیده نشدن امری رایج و متداول است دوام بیاور از ابزار و امکانات نهایت استفاده را ببر .
کم کم بارقه های امید را خواهی دید.آن وقت است که دیگر راه را شناخته و در مسیر قرار گرفته ،می توانی سر نوشتت را رقم بزنی !!!
شاید این مطلب یه جور درد و دل کردن هم باشه یا به اشتراک گذاشتن مخلوطی از معلومات و مجهولات!
هیچ کس به درستی نمی دونه کجا می ره . همه ما فقط می دویم و سعی می کنیم برای موفقیت قاعده و قانون هایی رو پیدا کنیم و به دیگران هم توصیه کنیم.
شاید توی حرف راحت باشه اما وقتی فکر کنی که اختیار نوع بشر و سرنوشت آدم ها به چه کسانی و تصمیم هایی گره خورده ؟. چه کسانی و چه دست هایی زندگی و آینده نوع بشر را رقم خواهند زد ؟و نقش ما در این بین چیست؟ یا چه می تواند باشد؟
این مسائل و تغییرات و سرعت روزمره اونها،خارج شدن اختیار در خیلی از تصمیم گیری ها و البته هیجانات و دلمشغولی های تازه رو با خودشون همراه میارند .
ضرورت هایی که ایجاب می کنه :
برنامه داشته باشیم. استراتژی داشته باشیم .انعطاف پذیر باشیم . مهارتهامون رو ارتقاء بدیم. به روز باشیم. خلاصه زندگی روز به روز پیچیده تر می شه.
نظر شما چیست؟
تفسیر شما از حال و آینده چیست؟
نظرات و ایده های شما رو در مورد چه باید کرد؟
همینطور دیدگاه شما رو از وضعیت حال و آینده کار و زندگی ؟
می توانید با ارسال کامنت در این بحث مشارکت داشته باشید .
ساده ترین و در دسترس ترین راه نظر دهی در بخش دیدگاه ذیل همین مطلب ↓
مدیر وب سایت – دانش آموخته علوم ارتباطات-روزنامه نگاری از دانشگاه آزاد مرکز – دارای سابقه فعالیت در زمینه های متعدد مطبوعاتی – تولیدات محتوایی – کارشناس رسانه نوشتاری – وبمستر
مدير وب سايت - دانش آموخته علوم ارتباطات-روزنامه نگاري از دانشگاه آزاد مركز - داراي سابقه فعاليت در زمينه هاي متعدد مطبوعاتي - توليدات محتوايي - كارشناس رسانه نوشتاري - وبمستر
دیدگاهتان را بنویسید