By سيامك اسلامي | Published | ۲ دیدگاه
رسانه– گزارش از محل- آرامستان
– السلام علی اهل لا اله الا لله
– من اهل لا اله الا الله
– یا اهل لا اله الا الله
اگر علاقه مند زیارت اهل قبور باشید از این دست آیات و اوراد را در جای جای گورستان ها دیده اید:
سلام بر اهل لا اله الا لله.از طرف اهل لا اله الا الله،ای اهل..چگونه یافتی پاداش گفتن لا اله الا الله را.و طلب آمرزش برای زنده و مرده گوینده لااله الا الله.
“کل نفسه ذائقه الموت”. مرگ و نیستی سرنوشت محتوم همه ماست. هر یک از ما دیر یا زودطعم مرگ را خواهد چشید.
خوف نکنید. مقصودم از این حرف ها موعظه، پند و اندرز، یابه کار بردن جملات حکیمانه و اظهار فضل نیست.
این گزارش خلاصه شده برداشت شخصی نویسنده از مواجهه فرهنگی اجتماع ما درمقابل موضوع مرگ و پس از مرگ است |
نه می خواهم شما را از نتیجه اعمالتان بیم دهم، و نه ظهور نکیر ومنکر را در شب اول قبر یادتان بیاورم.
البته که اندیشیدن در باره آخر وعاقبت خود ،اعمال و دین و دنیا و آخرت مهم است و واجب. اما این مقولات هم متخصصین خاص خودش رادارد .
درانواع تجمعات دینی ،رسمی وغیر رسمی ،خانه ،مدرسه ،مسجد در انواع مقاطع زمانی و مکانی، از دین و دنیا وآخرت می گوییم ومی شنویم.
راستش خودم هم درست نمی دانم چه نامی برای این نوشته می تواند مناسب تر باشد.گزارش قبر ،قبرستان، دل نوشته و از این دست. اما هدف حداقل برای خودم روشن است. خیلی ساده شاید بشود گفت:
این یک جور به اشتراک گذاشتن احساس و تجربه با دیگران است و ضمن آن یاد آوری به خودم !
چهلم دایی ام تازه گذشته است .این آخریشان بود.هفتاد و چهار سال داشت.اماسرحالبود. رفتنی به نظر نمی آمد اما رفت.
– سه تایشان هم قبلا فوت کرده بودند.
– سه تا از عمو هایم هم به رحمت خدا رفته اند.
– یکی شان که جوانمرگ شده .پیش از آمدن من او رفته بود!.آن موقع خانواده حسابی داغدار شده اند.
فامیل های دورتر و دوست و آشنا را بشمارم تعدادشان زیاد می شود. امیدوارم تلفات شما کمتر باشد و آمار بهتری داشته باشید!
اگر خیلی جوان باشید،شاید جوانب قضیه کمتر برایتان ملموس باشد.معمولا هر قدر از دهه های سی و چهل عمر ،به بالا می روی جای خالی در گذشتگان در زندگی نمود بیشتری پیدا می کند.
در گردش، سفر ، میهمانی، گاهی خاطرات تداعی می شود.
بعضی اوقات خدا بیامرز ها در خواب هم رهایتان نمی کنند!
دسته جمعی یقه تان را می گیرندو تلاش می کنند شما را با خود به عالم بالا ببرند.
بی معرفت ها کار را به جایی می رسانند که با پرشی نیم متری از خواب بپری و نیم خیز شوی!.
راستی تا کی می شود یاد مردگان را زنده نگاه داشت؟
هر کس که از دنیا می رود چند سال در خاطر دیگران خواهد ماند ؟
با یک حساب سر انگشتی شصت ،هفتاد سال.
تازه اگر خوب وعزیز باشی و از تو به نیکی یاد شود!
شاید هم بیاد آوردنت برای بازماندگان تداعی گر خاطرت نا خوشایند باشد.و خدای نا کرده لعن و نفرینت کنند!
تازه بعد از آن و با گذر زمان، تمام معاصران و موانسانت هم از دنیا خواهند رفت.
آیندگان نیز نه خاطره ای از شما دارند،ونه فرصتی برای تجسم و تفکر به وجود نا موجودی که اثر قابل لمسی در زندگی شان ندارد.و این دور تسلسل را خدا می داند به کجا خواهد انجامید.و تا کی ادامه خواهد داشت.
این هم نا گفته نماند که ما برای جبران این نقیصه، دستگا ه های عریض و طویلی را برای پاسداشت یاد در گذشتگان به وجود آورده و سازماندهی نموده ایم!
ما با استفاده از تکنیک چشم و هم چشمی در مراسم تدفین و ترحیم و نکوداشت اموات، همواره رو به رشد بوده و هستیم!
با سالها تجربه شرکت در چنین مراسماتی، موضوع را از نزدیک لمس و درک کرده ام!
چه بسیار مردگانی که سالها در حسرت جمله ای با محتوای محبت آمیز از سوی عزیزانشان ماندند و از این دنیای فانی رحلت کردند.
این محبت دریغ شده به بهانه مرگ شخص، و آن هم با تقدیم سنگ قبری مرمرین و گرانبها به عزیز فقید تازه گذشته نثار گردیده است.
در گذر از میان گور ها،خواندن اشعار عبارات و جملات قصار که گاهی زبان حال متوفی است .
بعضا هم شرح غم هجران است و حسرت و آه ناله که نه خیری برای مرده دارد نه سودی برای زنده!
اما به هر حال جای تحقیق و تدقیق دارد و لزوم ورود محققین و پژوهندگان علم الاجتماع! را به این پدیده بدیع ضروری می نمایاند!
حد اقل در آرامستانهای شهر های بزرگ پیش از فرا رسیدن سالگرد مرگ، اکثر قریب به اتفاق سنگ های روی قبور تعویض می شوند.
به جایش سنگ های جدیدی که زمانی شاهان هم به خواب نمی دیدند جایگزین سنگ فابریک می گردد!
این سیر سبقت گرفتن مردگان از هم بصورت مداوم ادامه پیدا می کند.و صد البته دچار تحول و پیشرفت نیز می گردد.
هر از گاه که برای یاد بود رفتگان به گورستان می روی آثار وشواهد این نو آوری ها را به عیان مشاهده می کنی!
در روایات دینی توصیه برای زیارت اهل قبور فراوان است. شاید از این جهت که ما انسانیم و به تبع آن فراموشکار و نیازمند تکرار.
اما به طور منطقی نباید آنقدر فراموشکار باشیم که اصل را وا گذاریم وبه فرع و کج راهه و بی راهه برویم!.
به گمانم هدف عبرت گیری و وقوف وتذکر به این واقعیت است که ما چند صباحی بیش در دار فانی مستقر نخواهیم بود.
با امعان نظر به بیت معروف و فلسفی “از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود ،به کجا میروم آخر ننمایی وطنم”، کمی تامل کنیم.
اندیشه ورزی و تعالی جویی را جایگزین صفات دون و دم دستی تفاخر ،تملق ،چاپلوسی،و فریبکاری وخود فریبی و غیره کنیم.
وقتی رفتار نا معقولی در درون جامعه بصورت اپیدمیک تظاهر پیدا می کند.یعنی مقاومت در برابرش کاری است بسیار سخت و شاید از جهاتی ناممکن .
یعنی از تو هم انتظار می رود همان کار را انجام دهی که دیگران می کنند.اگر چه در درون میدانی غیر منطقی و غلط است.و…
تیر ۹۵ – سیامک اسلامی
بخشی ار مواجهه ما با اموات و بزرگداشت مردگان بود. بصورت چکیده که حوصله تان سر نرود!
دیدگاه و نظرات ارزشمندتان را در در مورد مطالب وبسایت و به خصوص در مورد گزارش آرامستان برای محتوا۲۰ کامنت کنید.
پیروز باشید
مدیر وب سایت – دانش آموخته علوم ارتباطات-روزنامه نگاری از دانشگاه آزاد مرکز – دارای سابقه فعالیت در زمینه های متعدد مطبوعاتی – تولیدات محتوایی – کارشناس رسانه نوشتاری – وبمستر
No related posts.
مدير وب سايت - دانش آموخته علوم ارتباطات-روزنامه نگاري از دانشگاه آزاد مركز - داراي سابقه فعاليت در زمينه هاي متعدد مطبوعاتي - توليدات محتوايي - كارشناس رسانه نوشتاري - وبمستر
۲ Responses
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ
سلام
سپاسگزار وممنون از لطف جنابعالی
سلام بزرگوار / بسیار زیبا بیان فرمودی در مورد { ان الانسان نسیا، ان الانسان جهولا ، ان الانسان هلوعا} همه ی اینها در بیاناتتان مشهود هست .